… आणि मी कपाळाला हात लावला…

आज पासून मी एक नवीन सदर सुरु करत आहे… आणि मी कपाळाला हात लावला…

तुम्ही लावता का कपाळाला हात? लहानपणी ऐकले होते असे करू नये, पण आजकल  बऱ्याच वेळा हे आपोआप घडते. काय करणार प्रसंगच असे येतात. काय आहे ना कि लोकांचे चित्र-विचित्र वागणे बघितले कि त्यांचा राग येण्यापेक्षा कीव येते.  आणि मग कपाळाला हात लावला जातो.

एक म्हण आहे “झाकली मूठ ….” पण सोशल मिडिया मुळे काही मुठी permanently उघड्या आहे. पूर्वी सिनेस्टार आणि तत्सम मंडळी  “out of sight, out of mind” च्या भीतीने लोकांच्या नजरेत राहण्यासाठी वेग वेगळ्या क्लुप्त्या करायचे. वेळ पडल्यास paid news देत. आता सोशल मिडिया मुळे त्यांचा खर्च वाचला पण सर्वसामान्य माणूस मात्र या फंद्यात अडकला.  आवड म्हणून काही करणे वेगळे पण प्रत्येक बाबतीत भाष्य करणाऱ्यांची संख्या झपाट्याने वाढली. आणि ते का थोडे होते म्हणून काही तर स्वतः ची रोजनिशी चे जाहीर वाचन करू लागले. होणार काय …. कपाळावर हात दुसरे काय.

परवा नारळी किंवा राखी पौर्णिमा झाली. राखी हा आमचा सण आहे कि नाही तो वाद वेगळा. पण भाऊ बहिणींच्या प्रेमाचे जे प्रदर्शन बघितले त्या वरून  “सब घोडे बारा टके” ची जाणीव झाली. सार्वजनिक गणेशोत्सव, नवरात्र च्या यादीत सार्वजनिक रक्षाबंधन. प्रेम आपुलकी पेक्षा उपचाराचाची जाणीव होती.  मग काय …मी. क. हा. ला.

तुम्ही कधी कपाळाला हात लावला होता का? आठवते का बघा